Museum Sican en Sipan, rond Chiclayo

vanmorgen om half 8 al present op de terminal waar de bus naar Chiclayo vertrok om half negen! We houden steeds rekening met vertraging en misverstanden, maar dat blijkt overbodig. We gaan steeds in een vloek en een zucht. De één wijst naar links, de ander naar rechts, soms is het 2 quadras, soms wat meer maar we komen toch altijd heel snel waar we wezen willen omdat iedereen heel behulpzaam is. Alles is vertrouwder geworden. Ook de drukke toestand met zo' n combi, het geroep om je er in te krijgen, het volproppen...het systeem wordt steeds duidelijker en het wèrkt ook effectief. De jongen( man)of vrouw die uit het raam hangen om de mensen binnen te lokken zijn ook de geld- inneem en ze zijn ook de dirigent van de plaatsen en ze zijn de mensen die uitstappen behulpzaam. Ze informeren waar je precies moet wezen en zorgen dan dat de chauffeur dat ook te horen krijgt zodat hij op de juiste plek stopt. Dus bijna taxivervoer! We worden nu ook steevast bevraagd uit welk land we komen en mensen knopen gesprekjes met Jan aan en soms word ik daar ook in betrokken maar ze praten zo rap dat ik al snel de draad kwijt ben. Jan vertaalt. En Jan geniet van het praktiseren van zijn Castilliaans😊. De bus vertrok keurig op tijd en was er ook binnen de opgegeven tijd. We hadden meteen een taxi naar een andere terminal, naar Lambayeque, waar we een mooi museum wilden bekijken. Staan we uiteindelijk voor de poort....is het maandag!! Verdorie. Gesloten. En het stond nog wel in de gids. Het weer is mooi, de zo'n schijnt. Chiclayo lijkt een behoorlijke stad, als we door het centrum rijden. Brede stoepen met betontegels, geasfalteerde straten. Maar zodra we iets buiten de centrale kern komen zijn de wegen allerbelabberdst en moeten we uitkijken dat we geen tong tussen de tanden of op de lip hebben en geen vingers rond de bank, zo hobbelen we door de kuilen. Een mooie gele, enorme kathedraal op de Plaza, maar geen leuke plekjes om buiten te zitten om iets te drinken hier. De bank laat ons opnieuw in de steek en zegt op elk pasje opnieuw dat in zijn mond glijdt" u hebt deze maand al drie keer geld opgenomen". Niets van de ING doet het hier dus nog. Gelukkig nog wel een ander pasje dat Jan heeft meegenomen en nu komen we wel op het vliegveld. 

Mijn energie is helemaal op nu we niet in het museum kunnen en ik smacht naar een pilsje en Jan doet braaf met me mee. Anders drinken we de hele dag vruchtensap en water en daar word ik ook wat flauwvan.

Een hotel gezocht en daar zijn we nu. 

Geen foto's ditmaal. Zou toch meer van hetzelfde worden. Morgen hoop ik nog wat mooie plaatjes te schieten, als het toegestaan is. We gaan twee helemooie musea bekijken volgens de gids, de twee mooiste van Peru zelfs. Dus dat belooft wat.