Van Zurich (CH) naar Frascati(I)

1 maart 2018 - Frascati, Italië

Op dinsdag 27 February kwamen we al om 4 uur 'smiddags aan bij mijn broer Tobias in Zürich. Die werd enigszins overvallen door ons tijdstip van aankomst want had pas rond een uur of zeven op ons gerekend. Hij was druk bezig met de voorbereiding van mijn verjaardagskalender, een raclette. Met een prachtige tafelversiering zoals gewoonlijk, allerlei kazen, mooie takjes met kerstomaatjes en die leuke " regenboog wortels". Hij ging nog speciaal naar de winkel voor extra peterselie omdat de kleur groen ontbrak! We waren met 7 man, de intimi( huisgenoten van Tobias, Daniel en een vriend die af en toe logeert en er toevallig óók was. Ik voelde me echt jarig! De volgende dag zijn Jan en ik naar het Rietbergmuseum geweest waar...een expositie over de Nascalijnen in Peru was!! Heel mooi zoals gewoonlijk. Het leek alsof alle daar ten toon gestelde beelden nog even in de bijenwas waren gezet, zo mooi glansden ze. En we hebben toch ook weer dingen gezien die we toen niet hebben gezien! Genieten dus. ' s Avonds gezellig bij Daniel gegeten en nog wat foto's van hun reis naar Rome bekeken en toen bijtijds naar bed. Donderdagmorgen zaten we om kwart voor 8 in de auto P weg naar Frascati. Het ou prima te doen moeten zijn in een dag, maar er was sneeuw voorspeld en dat làg er 'smorend dus ook. Een prima reis gehad en ook wel spannend omdat we op een bepaald moment ineens moesten kiezen of we linksom of rechtsom naar Florence wilden. Ik koos dus de minst wenselijke kant in dit jaargetijde: de panoramische route! Ja, alles in het Italiaans op die borden hè, dat werkt niet o snel bij mij met mijn Spaanse lessen!

We waren de enige op de route! Een besneeuwde weg en één vaag spoor en twee sneeuwschuivers die gezellig naast elkaar de hele weg met 35km P/u in beslag namen. Qua ongeduld kan ik me meten met de Italianen dus na wat heen en weer geschuif en wat lichtsignalen lieten ze me met getoeter voorbij gaan in een tunnel. Het was bijzonder. Alles grijs in grijs, nevelig en geen levende ziel te bekennen! Godzijdank had Jan toch de winterbanden laten zitten en ze hebben nog nooit zo goed dienst gedaan als in deze winter! Stevig de banden op de grond en de sneeuw! Na Florence kwamen we weer samen met onze zuster A1- route en werd de weg al snel schoon en droog, de sneeuw hield op en de zo'n scheen af en toe zelfs even flauwtjes. De temperatuur klom langzaam maar zeker tot aan de 7 graden. We kwamen om 19.00 uur aan in Frascati, een stadje onder Rome, waar we zo op de foto's te zien een pràchtig B&B hadden geboekt. Mèt parkeerplaats. De B&B lag in het centrum, via hele nauwe leuke steegjes naar boven en beneden met veel afslagen bereikt en we hadden het geluk dat er net een plek vrij was...tot 7 uur de volgende ochtend. Een pràchtige badkamer hebben we, een een mooie kamer, middenin het centrum. Ook met de gezelligheid van het centrum in de avond en de bedrijvigheid van de kruidenierswinkel eronder die om 7 uur met veel geraas de deuren opent. Vanuit deze plek gaan we morgen op zoek naar een appartement iets buiten het centrum waar we een veilige plek voor auto en fietsen hebben. Die hebben we hier dus naar boven gesleept!

Vergeet niet je af te melden als je geen zin hebt in mijn dagboekverhalen voor mezelf!☺️😉 HG

2 Reacties

  1. Marion vd kemp:
    2 maart 2018
    Hoi Heleen
    Van harte gefeliciteerd met je verjaardag deze week !! Wij zijn net weer thuis na een heel lekkere week in Denemarken. Was bijzonder om elke dag weer even naar een ander plekje aan het strand te gaan.ook jordi de kleine man vond de duinen geweldig. Samen met zijn oom eerst de duinen beklimmen en daarna eraf naar beneden glijden. Hij kreeg er geen genoeg van. Genieten dus. Hij heeft weer een aantal nieuwe woorden en begrippen geleerd.
    Heel fijne tijd in Italië groetjes ook voor Jan
    Marion
  2. Elly de wolde:
    3 maart 2018
    Je zin voor avontuur bracht je dus letterlijk weer op hoogte.
    Panorama route.
    Nog heel veel plezier.
    Avonturen komen er zo vanzelf wel bij