Terug naar Chiclayo- naar Trujillo- en van Trujillo naar Lima

Jan had alle busreizen alweer geregeld en...we zaten eersteklas, op het balkon! Zowel tijdens de rit van Ciclayo naar Trujillo als van Trujillo naar Lima, die we vandaag hebben gedaan. Veel reizen dus. Aan de foto's hebben jullie al wel gezien dat het al zeker ruim een week minder helder en zonnig is dan voorheen. We zitten echt in de overgangsfase naar het natte seizoen hier. Vandaag reden we richting Lima in de bekende mistige weersomstandigheden. Een mooie vierbaansweg, voor het grootse deel in elk geval, met een brede midden-geul van zand, met af en toe nieuwe aanplant in de vorm van boompjes. Af en toe de zee en de golven heel nabij, dan weer onzichtbaar ver weg.

Een duinlandschap, met af en toe flinke bergen er tussendoor en in de valleien heel verzorgde stukken land met fris groene gewassen. Af en toe een paar mensen aan het werk, een kindje dat door de voren liep. Mensen die langs de grote weg liepen, fietsten! Een moeder met drie jonge kinderen, die  vlak voor onze bus wilde oversteken. Gelukkig zag de chauffeur het en liet haar voorgaan. Men is beslist Jan de baas hier in risico zoekend gedrag!😊

Vanavond in ons laatste hotel aan gekomen, hotel Alemàn aan de Avenida de Arequipa. Een heerlijk rustig hotel, met zàchte achtergrondmuziek in de eetzaal. Gegeten in Haìti, voor de Perugangers een bekende plek. Morgen ontbijten, hier inchecken en printen, onze rugzakken in een ruimte beneden zetten en dan nog even de stad in. Nog maar weer eens bij het stamcafé van de huidige Peruvian Pedestrians koffie proeven en kijken of we toch nog iets leuks vinden om mee te nemen voor het thuisfront. Dat is niet makkelijk heb ik al door. 

En dan hebben we via het hotel een taxi besteld voor half vier, naar het vliegveld hier,zodat we op alle tegenvallers voorbereid zijn. Als alles weer zo van een leien dakje gaat als tot nu toe dan hebben we daar zeeën van tijd!

We verheugen ons heel erg op het weerzien met ons thuisfront, familie,  kinderen en kleinkinderen natuurlijk. Logan, Filip en Hazel, die alweer een grote sprong voorwaarts gemaakt zullen hebben in onze afwezigheid. En dan weer kijken of we nog wel kunnen aanhaken bij het gewone alledaagse Nederlandse leven...zal dat ook weer een cultuurshock zijn??

Dus tot spoedig ziens hopen we, bedankt voor het meelezen van onze reisverhalen en voor jullie reacties tussendoor! Dat was fijn!

Heel veel liefs en tot gauw! 

Heleen& Jan