Tivoli, Villa d' Este en Villa Adriana
Vandaag moesten we i.v.m. De parkeerproblemen met de auto de stad uit en besloten we naar Tivoli te gaan om daar de Villa d'Este met zijn prachtige tuinen te bekijken en daarna de villa van Hadrianus.
Het is prachtig weer, lenteachtig qua temperatuur -16 graden- er staat een krachtige wind en de zo'n schijnt tussen de wolken door.
In dit jaargetijde is het inderdaad erg rustig qua toeristen. We zijn vandaag de enigen, op een handjevol andere mensen na.
De villa d'Este stamt uit de 16e eeuw, Renaissance, en heeft fraaie muurschilderingen, maar is van binnen vrij somber, mogelijk ook door het weer dat toch wat grijs is. Indrukwekkend is de tuin met de vele fonteinen die vrijwel allemaal ook in bedrijf zijn. Het is bijzonder om hier helemaal alleen doorheen te dwalen en de omgeving in alle rust te kunnen ervaren.
Evenzo is dat bij de " Villa Adriana", de enorme residentie die keizer Hadrianus tijdens zijn bewind als keizer(117-138 n.C.) heeft laten aanleggen. Hadrianus heeft ook de " muur van Hadrianus" in Engeland laten bouwen als grens in het Noorden, hij heeft het Pantheon herbouwd nadat dat door een aardbeving was ingestort. Een gedreven man met grote indeeën die hij ook heeft laten verwezenlijken.. Hij had een homo- erotische relatie met een prachtige jonge Griekse knaap, Antinoös geheten.Deze mooie jongen ging mee op alle reizen van Hadrianus. Hij stierf de verdrinkingsdood toen hij in de Nijl viel op zijn 19e! Hadrianus heeft ter ere van zijn geliefde overal tempels aan hem gewijd en veel afbeeldingen van hem laten maken. We zullen hem in Rome nog wel tegenkomen dus. Hadrianus was onder de indruk van de Griekse cultuur en architectuur en heeft in zijn residentie allerlei prachtige tempels en gebouwen die hij had gezien tijdens zijn reizen laten nabouwen. Het landgoed is ongeveer 3 km2. Een groot deel ervan wordt in beslag genomen door de overblijfselen van alle enorme bouwwerken die hier waren opgetrokken en de ruïnes er van. Een groot deel is beplant met olijfbomen en cipressen in een glooiend landschap. De enorme rechthoekige vijver is nu omzoomd door een dikke haag van bloeiende rozemarijn(blauwe bloempjes), met daaromheen een tuin, in navolging van de Stoa Poikile in Athene.
Ook hier zijn we vrijwel de enigen. We dwalen in stilte door de ruïnes en proberen ons een voorstelling te maken hoe het toen was om hier te leven en te wonen, in deze immens hoge, grote bouwwerken. En wat een slaven- werk dit is geweest om het te bouwen! Wàt een erfenis! Hoe moet je dat in godsnaam verzorgen, behouden?
Er zijn overal tekenen dat er restauratiewerk wordt gedaan. Maar vandaag is er niemand en klapperen de stukken plastic in de wind.
Zowel mijn fotocamera als mijn fototoestelbatterij geven ngeest. Ik kan dus geen foto's bijvoegen, hetgeen heerlijk rust geeft☺️
