Museum Tumbles reales de Siclan in Lambayeque

Vandaag de herkansing. Nu moeten we toch nog twee musea doen tussen 9 en 2 uur, want onze bus naar Ciclayo vertrekt weer om half vier en we willen ook nog een hapje eten.

Het museum Tumbles reales toont de gang van zaken bij de vondst van de graven van de heren van Sicàn, de koninklijke graven van vader en zoon heb ik maar geïnterpreteerd. Het ging NL. Om de " oude" heer van Sicàn en de " heer van Sicàn " en ze werden op een ander niveau in de oude tempel- piramide gevonden. Ook hier zag je weer de stapeling van een aantal tempels die boven op elkaar zijn gebouwd waardoor er etages zijn ontstaan. Het waren uitzonderlijke vondsten door de grote hoeveelheid prachtige sieraden waarmee deze leiders "belegd " waren en vanwege het "gevolg" dat samen met hun het graf in ging. 

Nu kun je Vanuit Ciclayo overal naar toe, naar Lambayeque, naar Farañefe, maar je kunt weer niet van Lambayeque naar Farañefe, dan moet je terug over Ciclayo. Geeft niet: Het vervoer gaat weer flitsend. We raken bedreven en de chauffeurs zijn blij ons te mogen rondtoeren. Ze zijn ook voorkomend: onze motortaxi chauffeur begint ineens wild te toeteren, te schreeuwen en te gebaren met wijde uithalen naar het busje vóór ons. Dat reageert erg traag maar stopt uiteindelijk dan toch. Wij snappen er niks van. Blijkt dat onze taximan  ons vervolgvervoer even naadloos voor ons heeft geregeld! Wat fijn! 

We zijn héél blij met ons bezoek aan de Tumbles reales in Lambayeque, want het is een prachtig museum! Je moet alles afgeven, want ze willen hier ècht niet dat je fotografeert. Dat is in een hokje beneden, aan de voet van het museum. Daar laat je ook je paspoort achter! Dat wordt dan open en bloot op de grond vóór de rugzak gelegd! Daarna ga je naar boven en komt aan de top van de piramide het museum binnen. Je maakt dezelfde gang als de archeologen bij de afgravingen. Het is binnen heel duister, waardoor je ogen even moeten wennen. Het is er ook heet! Gecombineerd met de langzame Tour steeds dieper de oude tempel in is dat niet mijn sterkste kant, maar alle prachtige juwelen die ik zie helpen! Omdat de omgeving zo donker is gehouden komen de prachtige gouden, zilveren en koperen sieraden in de spotlights in hun volle schoonheid tot leven. Tussendoor veel documentatie en ook de nagebootste graven, zoals ze die hebben gevonden. Je kunt goed zien hoe de Sicàn hun doden begroeven, in een laag katoenen kleden, daarna werden ze in een rieten mat gewikkeld en dan in een houten kist. Dit was voor de koningen. Het mindere volk moest het stellen met alleen de doeken en dan in de grond, en de iets hoger geplaatsten kregen ook de rieten mat daar nog omheen.

Wat moet dat een overweldigend moment geweest zijn voor de archeologen toen ze deze graven ontdekten!

We hebben  beenderen van een paar andere mensen, ook vrouwen gezien, maar bijvoorbeeld niet van de vrouwen van de heren van Sicàn, die met hun mannen samen begraven zijn en die bij leven toch ook prachtig getooid waren! Ach, we gaan nog met vele vragen weg maar al het moois dat we hebben gezien heeft een diepe indruk achter gelaten. We hebben er ook twee uren door gebracht. Het tweede museum was veel minder aantrekkelijk, slecht verlicht en je ziet dan toch veel van hetzelfde. Daar waren we weer snel uit dus. We houden een heel goed gevoel over aan deze dag.