Aankomst SAN Ramón

We zien meteen een lege TukTuk staan die ons voor twee sol naar ons hotel brengt. ons hotel is prachtig. Al bij binnenkomst denk ik even" laat mij hier maar blijven"... Prachtige typerende struiken en bomen, bloemen,  een zwembad mer parasols en zitjes en leuke Cabanas met een eigen tweepersoons bankje voor de deur in de schaduw, alle ramen open met horren. Héérlijk. Meteen maar een douche want het temperatuurverschil is aan zienlijk. Lauw water, vast ingesteld oo grond van proefondervindelijk onderzoek want je komt er weer heerlijk verkwikt onder vandaan zonder dat het zweet je meteen weer uitbreekt. Er klinkt een dof ritmisch muzikaal geluid door de achterwand en Jan wordt al een beetje kriebelig...en blijft dat. We mogen zonder probleem een andere kamer. Alles wat ik net had uitgestald wer bij elkaar gegraaid en verhuizen. Iets te snel misschien toch want we zijn er eerlijk gezegd  op achteruit gegaan en..in de eerste cabana is de muziek nu uit.

Het blijft mooi. 

De kokkin blijkt vandaag om 7 uur naar huis te gaan, zo vertelt mij de aardige jongeman die onze rugzakken transporteerde naar onze cabana. Hij komt uit Venezuela. In verband met de onzekere en slechte omstandigheden in zijn land werkt hij hier in Peru om zijn familie te kunnen ondersteunen. Hij spreekt ook behoorlijk Engels en dat maakt onze communicatie aanzienlijk makkelijker. Hij regelt alles voor ons. Om half 7 gaan we naar boven waar het restaurant is. We zijn de enigen. In de keuken klinkt geanimeerd gepraat en gegiechel en allerlei keukekgeluiden. We krijgen wat we besteld hebben , een regionaal gerecht dat we beiden niet kennen. Voor Jan blijkt dat een soort Cevi che, maar nu in een knalgele marinade, ook met citroensap, maar met nog een bekend kruid, zeer pittig. Ik daarentegen zie een bord met een enorme berg nasi en gebakken banaan verschijnen. Heel smakelijk, met stukjes ei en ham. We ruilen halverwege en gaan prettig gevoed naar onze cabana. De spartelaars in het zwembad zijn inmiddels vertrokken en de rust keert weer. Nog eventjes buiten genieten, maar de neefjes konen al snel aan mijn voor het eerst blote armen en benen  kriebelen en het is oom mooi geweest: ik ben aan bed toe.

Liefs van twee gelukkige reizigers die nu samen op Selva- avontuur gaan. Jan wil nog dieper de selva in voor de boottocht en daar gaan we ons dus in verdiepen vandaag.