Naar Chavin de Huantar

Vandaag gaan we naar de grootste opgraving van de Chavincultuur, 1000 v. Chr. In Chavin. Hij staat inmiddels op de werelderfgoed ranglijst.

We hebben plaatsen gereageerd in de bus, die vertrekt om 1 uur en om 4 uur 's middags in Chavin zal aankomen.. Altijd mooi om in zo'n donkere wachtruimte te zitten, met overal wachtende mensen en allerlei grote zakken met kilo's spaghetti of citroentjes of iets onduidelijks. En dan kijken hoe alles boven op de bus wordt getakeld met een touw, al die bedrijvigheid. Om 10 voor 1 wordt er omgeroepen dat we gaan veertrekken en we stappen maar vast in. Stel je voor dat ie precies op tijd gaat en wij denken nog wel even te hebben...het gaat hier altijd net even anders dan je verwacht en we leren er al op anticiperen.

De bus vertrekt mooi op tijd , we hebben een goede chauffeur en we genieten van het uitzicht op de wisselende bergen, daar krijg je geen genoeg van.

Zo ongeveer de helft van de weg lijkt al geasfalteerd, wat een verschil met 40 jaren terug, en er wordt nog steeds aan gewerkt. Na ongeveer anderhalf uur, we hebben al een keer in een file gestaan wegens wegwerkzaamheden, lijkt het alsof de bus inhoudt en iedereen laat inhalen. Maar als hij remt en er een heel raar geluid klinkt vermoed ik al dat er iets niet in orde is. Ik heb een scherp gehoor voor afwijkende autogeluiden , vind ik zelf tenminste. De bus stopt. Rijdt dan achteruit zò verschrikkelijk scherp langs het randje van de berm - en dat is niet een lieflijk grasrandje, maar een scherp betonnen geultje van 50 cm diep schat ik- en ik houd mijn adem in. Maar we hebben een goeie chauffeur en hij blijft precies op de rand staan. De bijrijder zie ik zich in zijn gele overall hijsen en hij stapt uit. Er is licht geschud en dan gerammel en gehamer...het wilde eraf. Het gehamer blijft doorgaan, de chauffeur er ook uit en, naarmTe de tijd verstrijkt staan steeds meer mannen uit de bus oo om poolshoogte te gaan nemen. Een tje kont weer binnen en zegt glimlachend iets in het Spaans tegen de mede reizigers en Jan zegt " foute boel! Dat gaat minstens twee uren duren voordat er ander vervoer is. Laten we gaan liften". Dus rugzakjes gepakt gelukkig maar één kleine, en de weg op. We hebben niet eens de tijd om de bus goed te bekijken want er stopt al een auto voor ons. Er zitten een mooie jonge Peruaan, zijn prachtige jonge vrouw met een slapende peuter op schoot, in. De achterbank is vrij en wij stappen in want hij kan ons naar onze bestemming brengen. Een andere reiziger uit de bus heeft ook even gerekend en stapt bij ons in. Voor 10 soles extra zijn wij op tijd op onze eindbestemming. Wij geven ons in vertrouwen over aan de jonge handen van de bestuurder, in de twintig denken we, en een snelle doch ook bekwame rijder.  En hij heeft vrouw en kind bij zich, weliswAr niet in een veiligheidsriem, maar allà, daar zijn we aan gewend. Wij hebben achterin ook meestal geen riem, dat is hier niet verplicht. Om kwart voor vijf bereiken wij Chavin. Jan weet daar nog één hotel van vroeger en ja hoor, het is er nog steeds. Dezelfde binnentuin, die Jan zich nog herinnert vAn zijnTijd hier en dezelfde kamers van toen... Sober maar schoon en dat vinden we het belangrijkste. Jan gaat onmiddellijk weer op pad om een taxi te zoeken voor morgen, onze dag van zijn " weg" , en ik blijf achter op de kamer want die energie heb ik niet meer. Ik zit meest achterin de auto omdat Jan lekker Soaans kan babbelen dan, maar met die rijstijl van hier is dat geen sinecure en ik voel me vaak misselijk. Als hij terug komt neemt hij me mee naar een heel mooi restaurant met een prachtige tuin, aan een riviertje, dat zich met zacht geruis naar beneden laat vallen. Na het eten nog gauw even wat aantekeningen maken voor het verslag op mijn iPad, onder " notities" want in dit dorp is geen WFI. En dan snel naar bed. Douchen is een teleurstelling want de kol is totaal verkalkt en er komen drie straaltjes naar beneden uit en de rest zoekt her en der zijn eigen weg in de doucheruimte .tDan maar gauw naar bed.  Morgen vroeg op voor " de dag" met hopelijk een taxi-chauffeur die weet waar Wuaycabamba ligt!h